Weet jij wanneer jij op je best bent?

Ik hoor het mijn patroon nog zeggen: “Het komt heus wel goed. Rustig maar.” We zitten samen in zijn auto naar de rechtbank Haarlem, onderweg naar mijn allereerste zitting. Ik had hem vlak daarvoor gevraagd of hij de auto aan de kant wilde zetten. Ik was lijkbleek en kon nauwelijks nog iets uitbrengen. “Nee, je moet de auto nu echt stoppen.” antwoordde ik hem. “Het komt niet goed.” Hij bromde nog wat, maar trapte toen toch op de rem en ik kon nog net op tijd de auto uitspringen om in een keurig Haarlems voortuintje mijn ontbijt van die ochtend eruit te gooien.

Weitere Informationen